Þegar andlát ber að höndum. Dauðinn er eitthvað sem allir þurfa að horfast í augu við einhvern tíma á lífsleiðinni. Að missa náinn ástvin eða ættingja er með erfiðustu sporum, sem nokkur maður gengur í gegnum. Sorgin er eðlileg viðbrögð. Óhjákvæmilega þarf þá að huga að þeim þáttum er snúa að útför hins látna. Spurningar eru margar. Því leitast þeir aðilar sem að útförinni koma við að leysa úr þeim eftir bestu getu. Athafnir fara yfirleitt fram með svipuðum hætti.
Kistulagning
Oftast eru nánustu aðstandendur og þeir sem óskað hefur verið eftir, viðstaddir kistulagningu. Kistan er höfð opin ef hægt er og þá er hafður klútur/blæja yfir ásjónu hins látna. Þegar prestur hefur lokið máli sínu signa viðstaddir yfir hinn látna og taka klútinn/blæjuna af ef þeir vilja. Stundum vilja aðstandendur það ekki.
Útför
Þegar aðstandendur koma til athafnar tekur meðhjálpari á móti aðstandendum. Nánustu aðstandendur sitja gjarnan fremst vinstra megin. Ef kista er borin út, sitja líkmenn oftast fremst hægra megin. Yfirleitt er búið að ræða við líkmenn fyrir athöfn og útskýra fyrir þeim, hvernig best sé að bera sig að. Sama gildir um ef kransar og aðrar skreytingar eru bornar út. Stundum óska aðstandendur eftir því að tónlistarflutningur hefjist um það bil 20 mínútum fyrir athöfn. Útför gæti til dæmis verið með þessum hætti: Forspil
Bæn Tónlist / sálmur Ritningarorð Tónlist / sálmur Ritningarorð eða Guðspjall Tónlist/sálmur Minningarorð Tónlist / sálmur Bæn Faðir vor Tónlist/sálmur Moldun Tónlist / sálmur Blessun
Útspil |